Tester TSL-3 służy do diagnostyki najczęściej spotykanych cyrkonowych sond lambda. Umożliwia on także przeprowadzenie symulacji mieszanki bogatej lub ubogiej.
Aby wykonać test sondy lambda należy najpierw zlokalizować przewód sygnałowy sondy lambda (najlepiej korzystając ze schematu) i podłączyć do niego (równolegle – wg rysunku ), np. przy pomocy sondy szpilkowej bądź samej szpilki, niebieski przewód testera TSL-3. Przewód czarny testera należy podłączyć do drugiego bieguna sondy lambda – najczęściej jest to jej obudowa i „masa” samochodu, ale zdarzają się sondy mające wyprowadzony „ujemny” biegun w postaci przewodu. Sygnał sondy lambda jest słaby i dlatego należy pamiętać, aby zachować jak najmniejszą rezystancję styków w celu dokonania prawidłowego pomiaru.
Następnie należy uruchomić silnik i po nagrzaniu się sondy lambda (około 10 min przy 1000 obr/min) powinna ona dawać sygnał o aplitudzie około 0,8 V i częstotliwość 1 Hz. Wskaźnik napięcia będzie wskazywał wtedy zmieniające się napięcie od 0,1 V do 0,8 V i zmiany te powinny następować około 1 raz w ciągu sekundy.
Jeżeli napięcie nie przekracza 0,5 V lub jego zmiany są zbyt wolne oznacza to, że sonda lambda jest zużyta i należy ją wymienić.
Należy jednak pamiętać, że jakiekolwiek zwarcia w obwodzie sondy lambda spowodują brak jej sygnału mimo, że sama sonda może być jeszcze w dobrym stanie. Dlatego jeżeli wykryjemy brak sygnału sondy lambda najpierw należy sprawdzić, ma zwarcia w jej obwodzie, a następnie dopiero podjąć decyzję o jej wymianie.
Aby sprawdzić prawidłowe działanie obwodu sondy lambda oraz reakcję na jej sygnały urządzenia sterującego (ECU) możemy wykonać symulację mieszanki ubogiej oraz bogatej. Jeżeli dysponujemy analizatorem spalin, to na pewno okaże się on pomocny podczas tej próby. Mając podłączony już tester TSL-3, możemy nacisnąć na nim przycisk symulacji np. „mieszanka uboga” i wtedy w odpowiedzi na ten sygnał sterownik powinien wzbogacić mieszankę, co można zaobserwować na analizatorze spalin. Jeżeli nie dysponujemy analizatorem, po zwolnieniu przycisku „mieszanka uboga” , powinniśmy natychmiast zaobserwować wskazania testera odpowiadające mieszance bogatej.
Tę samą próbę możemy analogicznie przeprowadzić symulując mieszankę bogatą. Po naciśnięciu przycisku „mieszanka bogata”, sterownik powinien zubożyć mieszankę co można zaobserwować na analizatorze spalin. W przypadku gdy nie posiadamy analizatora, zaobserwujemy wskazanie testera odpowiadające mieszance ubogiej.
W czasie tych prób możemy także mierzyć czas wtrysku paliwa, który będzie się zmieniał odpowiednio do każdej sytuacji.
Przyjęto, że punktem rozdzielającym mieszankę ubogą od bogatej jest napięcie 0,45 V, odpowiadające współczynnikowi lambda równym 1, co w praktyce oznacza, że wskazania na testerze od 0,1 do 0,4 V odpowiadają mieszance ubogiej, natomiast wskazania od 0,5 do 1 V odpowiadają mieszance bogatej.